تازیانه های خشم بر سر 25 درصد از زنان سیستان و بلوچستان/ خشونت خانگی، زخمی که مرهم نمی یابد
5 آذر 1395 ساعت 14:07
رهایی از آسیب های اجتماعی چون خشونت خانگی در ایران، بیش از طرح راهكارهای شعاری، به پذیرش مساله، شناسایی ریشه های آن و بكارگیری سیاست های كارشناسی شده نیازمند است.
به گزارش پاپایا؛ به نقل ازدادمردان، خشونت خانگی واقعیتی آزار دهنده و غیر قابل انکار در دنیای امروز است، در جهانی که محیط خانه می باید پناهگاهی باشد تا ساکنانش در آن بیاسایند و خستگی ها و رنج های ناشی از دشواری های محیط بیرون خانه را به فراموشی بسپارند، متاسفانه برای بسیاری از مردم، خانه به جهنمی می ماند که آتش دشمنی، خشم، خشونت، کینه و انتقام در آن هر لحظه شعله ورتر می شود. خشونت های خانگی مخصوص جامعه یا طبقه ی خاصی نیست، بلکه اکنون همه ی کشورهای دنیا و طبقات اجتماعی مختلف با آن دست به گریبانند و تغییر و تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر روزه بر میزان آن افزوده است.
آنچه در خشونت ملاک اثر است قدرت است. به طور کلی خشونت زمانی به وقوع می پیوند که یک طرف رابطه قدرت بیشتری دارد و از آن برای پیش بردن خواسته های خود، بدون توجه به خواسته ها ی دیگران،استفاده می کند.
زمانی که خشونت در محیط خصوصی و میان افرادی که با یکدیگر پیوند خونی و یا قانونی دارند، اتقاق بیفتد اطلاق خانگی به خود می گیرد. در این نوع خشونت، همه افراد خانواده در معرض قربانی شدن قرار دارند. ولی از آن جایی که معمولا مردان از قدرت بیشتری (بدنی،اقتصادی ،اجتماعی) بر خوردارند، به زنان و کودکان خود بیشتر خشونت می ورزند و آسیب های فیزیکی و روانی بسیاری بر آن ها وارد می سازند.
شرایط اجتماعی نامطلوب مثل زندگی در محیط های پر خطر، فقر و بیکاری همسر، انزوای اجتماعی، محرومیت ها و فقدان منابع حمایتی و اطلاعاتی و ... ،تعارض ها و اختلافات شدید خانوادگی و نشان دادن فیلم ها و تصاویر خشونت بار، ضعیف نشان دادن زنان در نقش اجتماعی شان توسط رسانه های گروهی و سوء ظن، توهم و بدبینی همسر، تجربه بد رفتاری، جسمی و جنسی در دوران کودکی و اعتیاد همسران شرایط اعمال خشونت آنها را برعلیه زنان فراهم می سازند.
احترام به نان در همه ادیان الهی
اینها همه در حالی است که در تمام ادیان و نیز دین مبین اسلام هر نوع خشونت و آزار نسبت به زن نهی شده و به جای خشونت، بر محبت و گذشت نسبت به وی تاکید شده است.
در همین رابطه رئیس اداره امنیتی اجتماعی دادگستری کل استان در گفت و گو با خبرنگار ما اظهار داشت: خشونت خانگی علیه همسر یکی از پدیده های اجتماعی می باشد که مدتهاست مورد توجه جامعه شناسان، روانشناسان و حقوقدانان قرار گرفته است و به طور کلی خشونت خانگی در برگیرنده هرگونه رفتار در یک ارتباط نزدیک است که باعث آزار جسمی، روانی و جنسی فرد مقابل می شود.
غلامرضا باغ شیرین ادامه داد: اساساً فرایندی که درآن زن به خاطر جنسیت خود و در فضای زندگی مشترک، توسط همسر یا شریک صمیمی مورد اعمال زور و تضییع یا سلب حقوق واقع می گردد را خشونت خانگی علیه زنان می نامند که متأسفانه در ایران از رشد بالایی برخوردار است.
وی افزود: از نظر ابعاد اجتماعی، در خانواده های مواجه یافته با خشونت ، فرزندانی مستبد با اعتماد به نفس پایین پرورش می یابند که مستعد هرگونه نابهنجاری هستند. بزرگسالان این خانواده ها نیز شرایطی را تجریه می کنند که سبب افزایش بروز رفتارهای نابهنجار در محیط کار و در روابط اجتماعی آنان می گردد و گاهی می تواند به از دست دادن محیط کسب و کار ، تمایل به استعمال دخانیات، اعتیاد ، الکلیسم، خودکشی و دگرکشی منتهی شود.
وی با بیان اینکه خشونت خانگی و زناشویی غالباً در منزل و در حریم خصوصی افراد رخ می دهد، خاطر نشان کرد: آمار دقیق و معتبری چه در سطح کشور و چه در سیستان و بلوچستان در دسترس نیست، اما برآورد می گردد این مسأله در بیش از نیمی از خانواده ها وجود داشته و 25درصد از زنان با خشونت خانگی مواجه هستند.
قربانیان خشونت های خانگی مورد بدرفتاری عاطفی و فیزیکی قرار می گیرند
باغ شیرین با اشاره به اینکه قربانیان همسرآزاری از مشکلات سلامت عمومی بیشتری رنج می برند، بیان کرد: قربانیانی که مورد بدرفتاری عاطفی و فیزیکی قرار گرفته اند ، در مقایسه با قربانیان خشونت اقتصادی و جنسی مشکلات بیشتری را تجربه می کنند. به صورت کلی می توان گفت عوامل بسیاری در سه سطح فرد خشونت دیده، عامل خشونت گر و ویژگی های خانوادگی-اجتماعی در بروز خشونت خانگی علیه زنان دارند.
این جامعه شناس در خصوص راهکارهای پیشگیری از بروز خشونت های خانگی عنوان کرد: ارتقاء مهارت های اجتماعی و تکنیک های ارتباطی خصوصاً ارتباطات و تعاملات غیررسمی در زندگی مشترک یک عامل بسیار موثر در کاهش خشونت های خانگی می باشد ومهارت هایی مانند ارتقای آستانه ی تحمل و کنترل خشم ، دگرخواهی و کاهش تعلقات فردی می تواند حایز اهمیت باشد.
وی عدم پایبندی به آموزه های مذهبی را یکی از عوامل موثر در ارتکاب خشونت های خانگی عنوان کرد و گفت: سوء مصرف موادمخدر و الکل در مردان از عوامل خطر مهم ارتکاب به خشونت خانگی علیه زنان است به طوریکه تأثیرهای منفی الکل و مواد مخدر بر ادراک و قضاوت افراد همراه با مجموعه عوامل اجتماعی و روانی مرتبط سبب افزایش احتمال بروز خشونت می شود.
رئیس اداره پیشگیری های امنیتی دادگستری کل استان در پایان اظهار داشت: دیدن و مواجهه با خشونت در دوره کودکی از دیگر عواملی است که عامل تسهیل خشونت خانگی در آینده می شود مشاهده یا مواجهه با خشونت در کودکی ، سبب ایجاد چرخه ی میان نسلی سوء استفاده می شود و کودکان شاهد خشونت خانگی ، آن را به عنوان یک روش پذیرفته شده برای حل تعارض های خانوادگی می آموزند و قربانیان خشونت نیز در معرض خطر مضاعفی برای تجربه ی خشونت در بزرگسالی هستند.
سخن پایانی:
آسیب هایی همچون اعتیاد و خشونت خانگی یكباره به وجود نمی آیند كه با نسخه مقطعی و اورژانسی درمان شوند بلكه این ها زخم هایی كهنه اند كه هرازگاهی سر باز می كنند و قربانی می گیرند. پیش از چاره جویی برای این مسایل باید آن ها را به خوبی شناسایی كنیم كه از كجا ریشه می گیرند، سپس برای سوزاندن و خشكاندن ریشه ها دست به كار شویم. این در حالی است كه در چند سال گذشته، با وجود رشد فزاینده آسیب های اجتماعی در جامعه، برخی مسوولان و متولیان، فقط به شعار و بیان راهكارهای بدون پشتوانه و غیر كارشناسی اكتفا كردند.
خشونت خانگی در ایران، معلول هر علتی كه باشد، یك چالش اجتماعی ساختاری است كه برای درمان آن نیز باید ساختاری اندیشید. شعار برای جامعه ما راه به جایی نمی برد. شاید گام نخست در این مسیر آن باشد كه مسوولان دولتی و متولیان امور خانواده وجود آسیب های اجتماعی چون خشونت خانگی را بپذیرند و به نفی این آسیب ها در جامعه نپردازند؛ رویكردی به دور از واقع بینی كه خود یكی از علت هایی است كه چاره جویی و رهایی از آسیب ها را دشوار ساخته است.
انتهای پیام/
کد مطلب: 426184