۰

پاسخگوی این میزان خطا کیست؟

با ملحوظ داشتن این واقعیت که اساس کارایی و کارآمدی سازمان‌های انتظامی و امنیتی بر میزان اشراف اطلاعاتی آن‌هاست، آیا این پرسش قابل طرح نیست: چرا دست‌کم بعد از تجربه مشهد از تعرض فیزیکی به سفارت عربستان در تهران آن‌گونه که باید جلوگیری نشد؟
پاسخگوی این میزان خطا کیست؟
پاسخگوی این میزان خطا کیست؟
به گزارش پاپایا به نقل از خبرگزاری تسنیم، متن یادداشت عباس سلیمی نمین با عنوان «پاسخگوی این میزان خطا کیست؟» به شرح ذیل است:
برخی دستگاه‌های عریض و طویل علت وجودی‌شان صرفاً این نیست که پس از وقوع رخدادی نامطلوب در سطح ملی، به بررسی علل و دستگیری عاملان و تحویل آنان به دستگاه قضا برآیند، بلکه انتظار به‌حق آن است که با اشراف اطلاعاتی مانع از تحقق امری نامطلوب شوند. مثلاً مسئولان امنیتی بر اساس اطلاعاتی که گردآوری می‌کنند و با پیش‌بینی به‌هنگام خود، می‌بایست مانع از وارد آمدن خسارت به منافع ملی شوند. البته گاه اقدامی ضد ملی آن‌چنان پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی است که توانمندی‌ها را در مهار سریع آن باید جست. حال با این مقدمه نگاهی به رخدادهای بعد از انعکاس خبر شهادت شیخ نمر الباقرالنمر در ایران افکنیم.
به‌فاصله کوتاهی از بازتاب اجتماعی این جنایت ضدبشری آل‌سعود در غروب روز شنبه، به کنسولگری عربستان در مشهد حمله شد که قطعاً قابل پیش‌بینی و پیشگیری بود، اما بسیار تأمل‌برانگیزتر از آن حمله به سفارت این کشور در تهران چند ساعت پس‌از رخداد مشهد است که نزدیک به نیمه‌شب به وقوع می‌پیوندد؛ به عبارت ساده‌تر اگر یک تیم، مأموریت یافته بود که ابتدا در مشهد به چنین اقدامی دست زند و سپس با هواپیما به تهران آمده و همان برنامه را در مرکز تکرار کند به سهولت در برابر دیدگان مسئولان از عهده آن برمی‌آمد.
حال با ملحوظ داشتن این واقعیت که اساس کارایی و کارآمدی سازمان‌های انتظامی و امنیتی بر میزان اشراف اطلاعاتی آن‌هاست، آیا این پرسش قابل طرح نیست: چرا دست‌کم بعد از تجربه مشهد از تعرض فیزیکی به سفارت عربستان در تهران عربستان آنگونه که باید جلوگیری نشد؟
عملکرد حکام ریاض در سال‌های اخیر در پایین آوردن فاجعه بار قیمت نفت به نفع حامیان صهیونیست‌ها، تجاوز نظامی به ملت‌های مسلمان بحرین و یمن، درگیر کردن مسلمانان با مسلمانان از طریق پرورش تروریست‌های فرقه‌ای، فاجعه هولناک منا و چه و چه... موجی از نفرت را رقم زده‌اند و دل‌های آزادگان جهان از آنان بسیار پر درد است. آیا این خشم‌های فروخفته از نگاه مسئولان ذی‌ربط پنهان مانده بود؟ در کنار برخی احتمالات ازجمله تحرکات حسابگرانه آیا احتمال داده نمی‌شد افرادی دردمند از فاجعه منا یا کسانی با آستانه تحمل پایین، بعد از شنیدن خبر شهادت آیت‌الله نمر نتوانند احساسات خود را کنترل کنند و به اقداماتی که قطعاً به نفع جنایتکاران تمام شود روی آورند؟
متأسفانه عدم رصد دقیق تحولات از سوی نیروهای امنیتی و انتظامی خطاهایی را رقم می‌زند که ازیک‌سو دستگاه‌های تبلیغاتی بیگانه جنایت‌ها را با این خطاها پوشش دهند و از دیگر سو برخی جراید غرب‌گرا در داخل، "انقلاب دوم" جوانان غیور ما را با خطاها درهم‌آمیزند. اکنون باید پرسید: پاسخ‌گوی این میزان سوءاستفاده کیست؟
انتهای پیام/
کد مطلب: 422836