نامه‌ای که پس از شش سال از حالت محرمانه خارج شد؛
مقام سابق سیا کمک‌های آمریکا به اپوزیسیون و گروهک‌های ضد ایرانی را فاش کرد
اخیرا وزارت خارجه آمریکا نامه یکی از معتمدین هیلاری کلینتون را از حالت محرمانه خارج کرده است. در این نامه به سخنان یک مقام ارشد سابق سیا اشاره شده که از جمع‌آوری کمک برای اپوزیسیون داخلی ایران و نیز کمک به گروهک‌های ضدایرانی پرده برمی‌دارد.
مقام سابق سیا کمک‌های آمریکا به اپوزیسیون و گروهک‌های ضد ایرانی را فاش کرد
به گزارش پاپایا، به نقل از دانشجو؛ سیدنی استون بلومنتال (Sidney Stone Blumenthal)، یک روزنامه‌نگار، نویسنده، فعال و دستیار سیاسی سابق در دولت آمریکا است. وی در زمان ریاست‌جمهوری بیل کلینتون، دستیار سیاسی، وی بوده و از آن زمان تاکنون از معتمدان هیلاری کلینتون به شمار می‌رود.
پس از اینکه هیلاری کلینتون در ژانویه 2009 به عنوان وزیر خارجه منصوب گشت، خواهان استخدام بلومنتال شد اما راهم امانوئل (Rahm Emanuel)، رئیس دفتر رئیس جمهور، به دلیل مخالفت سایر دستیاران باراک اوباما با این انتصاب از استخدام بلومنتال جلوگیری کرد. به گفته وی انتشار مطالب منفی علیه اوباما در دوران انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری دلیل امتناع کاخ سفید از همکاری با بلومنتال بود.
با این حال وی در سال‌های بعد ارتباط نزدیک خود با هیلاری کلینتون را حفظ کرده و حتی در ماجراهای منتهی به حمله تروریست‌ها به سفارت آمریکا در بن‌غازی، لیبی، که منجر به مرگ سفیر آمریکا شد یکی از منابع خبری و تحلیلی وزیر خارجه آمریکا بود.
وزارت خارجه آمریکا در آخرین روز سال گذشته میلادی، یکی از نامه‌های بلومنتال به هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت، را از حالت محرمانه خارج کرد. بلومنتال در این نامه به صحبت‌هایش با بیل مورای (Bill Murray)، یکی از کهنه‌کاران سیا، اشاره می‌کند. مورای در این گفتگوها پرده از کمک‌های پنتاگون و سیا به گروهک‌های خارج نشین ضد ایرانی با هدف کمک به سرنگونی جمهوری اسلامی برداشته بود.
بلومنتال در این نامه که در 28 ژوئن 2009 نوشته شده و در 30 دسامبر 2015 از حالت محرمانه خارج گشته، می‌گوید: «من با بیل مورای، مأمور قدیمی سیا در اروپا، خاورمیانه و ایران صحبت کردم. وی در اواسط 1970 و قبل از سرنگونی شاه در ایران حضور داشت. مورای رئیس عملیات‌های پنهانی در ایران در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 بود.»
بلومنتال در ادامه نامه به بخشی از سخنان مورای درباره کمک به اپوزیسیون ضدایرانی پرداخته و می‌گوید: «مورای همچنین گفت اطلاعاتی دارد که برخی ایرانیها در آمریکا و اروپا هم‌اکنون مبالغ زیادی را از طریق هر کانالی که بیابند به جنبش‌های مخالف در داخل ایران ارسال می‌کنند.... مورای گفت که کمک مستقیم از جانب دولت آمریکا به این جنبش‌ها می‌تواند نتیجه عکس داشته و دردسرساز باشد.»
بلومنتال از قول مورای از کمک‌های پنتاگون و سیا به گروهک‌های ضدایرانی نیز پرده برمی‌دارد: «وی گفت که در دوران بوش مایکل لدین (Michael Ledeen) نئومحافظه‌کار فریبکار و دیگر نئومحافظه‌کارها چندین تبعیدی را معرفی کردند که از وزارت دفاع پول گرفتند، احتمالا سیا این پول‌ها را منتقل کرده بود.»
بخش دیگری از نامه بلومنتال به تحلیل فرهنگی مقام پیشین سیا از ایران و توصیه‌های وی می‌پردازد: «مورای گفت ما نباید فکر کنیم چون آنها فرهنگ غربی، شلوارهای آبی جین، موسیقی و غیره دوست دارند، مانند ما بوده یا می‌خواهند آمریکایی شوند - اشتباهی که در دوره بوش رایج بود.»
شاید نتوانیم در کوتاه‌مدت تعاملی موفق با مردم ایران داشته باشیم اما از طریق ژست‌های فرهنگی می‌توانیم تأثیرگذار باشیم.»
«وی بر اساس تجربه‌اش تأکید کرد که آنچه مهمترین تأثیر را داشته تبلیغات نبوده است. ایرانیها، برخلاف بسیاری از عرب‌ها، خوانندگانی پرشور هستند. مورای می‌گوید که آنها با ولع بسیار همه انواع کتاب‌ها را می‌خوانند، اما اثربخش‌ترین [عامل] علاوه بر نافرمانی مدنی، سازماندهی سیاسی و در کل سیاست، رمان‌ها هستند. آنها می‌خواهند رمان‌هایی که مردم در اروپا و آمریکا می‌خوانند را بخوانند؛ این امر حس متفاوتی از جامعه را به آنها می‌دهد.»
«مورای می‌گوید که ما باید تحقیقات گسترده درباره افکار عمومی در ایران انجام دهیم تا تمایلات ایرانیها را مشخص سازیم. وی می‌گوید این کار در گذشته انجام شده است. شاید نتوانیم در کوتاه‌مدت تعاملی موفق با مردم ایران داشته باشیم اما از طریق ژست‌های فرهنگی می‌توانیم تأثیرگذار باشیم.»
مورای می‌گوید که ما باید تحقیقات گسترده درباره افکار عمومی در ایران انجام دهیم تا تمایلات ایرانیها را مشخص سازیم.
«ایرانیها (برخلاف بسیاری از کشورهای عربی) اعتقاد دارند که نماینده یکی از بزرگترین فرهنگ‌های جهان هستند و حساسیت زیادی به این امر دارند. تأیید فرهنگی آنها تلویحا به معنای تأیید برتری آنها در غرب آسیا است. اگر یک نمایشگاه فرهنگی بزرگ در یک موزه غربی برگزار شود، حضور شما (یا اوباما) رویدادی مهم برای ایرانیها خواهد بود.»
پس از اینکه هیلاری کلینتون در ژانویه 2009 به عنوان وزیر خارجه منصوب گشت، خواهان استخدام بلومنتال شد اما راهم امانوئل (Rahm Emanuel)، رئیس دفتر رئیس جمهور، به دلیل مخالفت سایر دستیاران باراک اوباما با این انتصاب از استخدام بلومنتال جلوگیری کرد. به گفته وی انتشار مطالب منفی علیه اوباما در دوران انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری دلیل امتناع کاخ سفید از همکاری با بلومنتال بود.
با این حال وی در سال‌های بعد ارتباط نزدیک خود با هیلاری کلینتون را حفظ کرده و حتی در ماجراهای منتهی به حمله تروریست‌ها به سفارت آمریکا در بن‌غازی، لیبی، که منجر به مرگ سفیر آمریکا شد یکی از منابع خبری و تحلیلی وزیر خارجه آمریکا بود.
وزارت خارجه آمریکا در آخرین روز سال گذشته میلادی، یکی از نامه‌های بلومنتال به هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت، را از حالت محرمانه خارج کرد. بلومنتال در این نامه به صحبت‌هایش با بیل مورای (Bill Murray)، یکی از کهنه‌کاران سیا، اشاره می‌کند. مورای در این گفتگوها پرده از کمک‌های پنتاگون و سیا به گروهک‌های خارج نشین ضد ایرانی با هدف کمک به سرنگونی جمهوری اسلامی برداشته بود.
بلومنتال در این نامه که در 28 ژوئن 2009 نوشته شده و در 30 دسامبر 2015 از حالت محرمانه خارج گشته، می‌گوید: «من با بیل مورای، مأمور قدیمی سیا در اروپا، خاورمیانه و ایران صحبت کردم. وی در اواسط 1970 و قبل از سرنگونی شاه در ایران حضور داشت. مورای رئیس عملیات‌های پنهانی در ایران در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 بود.»
بلومنتال در ادامه نامه به بخشی از سخنان مورای درباره کمک به اپوزیسیون ضدایرانی پرداخته و می‌گوید: «مورای همچنین گفت اطلاعاتی دارد که برخی ایرانیها در آمریکا و اروپا هم‌اکنون مبالغ زیادی را از طریق هر کانالی که بیابند به جنبش‌های مخالف در داخل ایران ارسال می‌کنند.... مورای گفت که کمک مستقیم از جانب دولت آمریکا به این جنبش‌ها می‌تواند نتیجه عکس داشته و دردسرساز باشد.»
بلومنتال از قول مورای از کمک‌های پنتاگون و سیا به گروهک‌های ضدایرانی نیز پرده برمی‌دارد: «وی گفت که در دوران بوش مایکل لدین (Michael Ledeen) نئومحافظه‌کار فریبکار و دیگر نئومحافظه‌کارها چندین تبعیدی را معرفی کردند که از وزارت دفاع پول گرفتند، احتمالا سیا این پول‌ها را منتقل کرده بود.»
بخش دیگری از نامه بلومنتال به تحلیل فرهنگی مقام پیشین سیا از ایران و توصیه‌های وی می‌پردازد: «مورای گفت ما نباید فکر کنیم چون آنها فرهنگ غربی، شلوارهای آبی جین، موسیقی و غیره دوست دارند، مانند ما بوده یا می‌خواهند آمریکایی شوند - اشتباهی که در دوره بوش رایج بود.»
شاید نتوانیم در کوتاه‌مدت تعاملی موفق با مردم ایران داشته باشیم اما از طریق ژست‌های فرهنگی می‌توانیم تأثیرگذار باشیم.»
«وی بر اساس تجربه‌اش تأکید کرد که آنچه مهمترین تأثیر را داشته تبلیغات نبوده است. ایرانیها، برخلاف بسیاری از عرب‌ها، خوانندگانی پرشور هستند. مورای می‌گوید که آنها با ولع بسیار همه انواع کتاب‌ها را می‌خوانند، اما اثربخش‌ترین [عامل] علاوه بر نافرمانی مدنی، سازماندهی سیاسی و در کل سیاست، رمان‌ها هستند. آنها می‌خواهند رمان‌هایی که مردم در اروپا و آمریکا می‌خوانند را بخوانند؛ این امر حس متفاوتی از جامعه را به آنها می‌دهد.»
«مورای می‌گوید که ما باید تحقیقات گسترده درباره افکار عمومی در ایران انجام دهیم تا تمایلات ایرانیها را مشخص سازیم. وی می‌گوید این کار در گذشته انجام شده است. شاید نتوانیم در کوتاه‌مدت تعاملی موفق با مردم ایران داشته باشیم اما از طریق ژست‌های فرهنگی می‌توانیم تأثیرگذار باشیم.»
مورای می‌گوید که ما باید تحقیقات گسترده درباره افکار عمومی در ایران انجام دهیم تا تمایلات ایرانیها را مشخص سازیم.
«ایرانیها (برخلاف بسیاری از کشورهای عربی) اعتقاد دارند که نماینده یکی از بزرگترین فرهنگ‌های جهان هستند و حساسیت زیادی به این امر دارند. تأیید فرهنگی آنها تلویحا به معنای تأیید برتری آنها در غرب آسیا است. اگر یک نمایشگاه فرهنگی بزرگ در یک موزه غربی برگزار شود، حضور شما (یا اوباما) رویدادی مهم برای ایرانیها خواهد بود.»
کد مطلب: 423760
