به گزارش
پاپایا، این سنسورها از طریق تغییر شیمیایی نانوتیوب های کربن تولید می شوند که به محض شناسایی و تشخیص گازهای سمی، از مواد عایقی که آن ها را در بر گرفته اند، جدا می شوند که این عمل، موجب فعال شدن هشدار NFC بر روی دستگاه های متصل به این سنسور شده و فرد می تواند از وجود گازهای سمی باخبر شود.
به گفته محققان، هزینه تولید هر سنسور تنها 5 سنت خواهد بود و با یک گرم از ذرات نانوتیوب کربن می توان حدود 4 میلیون سنسور را تولید کرد. این سنسورها می توانند گازهای سمی به کوچکی 10 قسمت از یک میلیون در هوا را در کمتر از 5 ثانیه تشخیص دهند. حال محققان با استفاده از چنین قابلیتی سعی دارند تا سامانه بازشناسی با امواج رادیویی (RFID) ارزان قیمت و سبکی را تولید کنند که می تواند برای کاربردهای مختلفی از قبیل نظامی و یا حتی تامین امنیت شخصی در ساختمان ها و مناطق مشکوک به وجود گازهای سمی مورد استفاده قرار گیرد.
این دستاورد می تواند نیروهای نظامی را از حمل تجهیزات عمدتاً سنگین و حجیمی که برای شناسایی گازهای سمی مورد استفاده قرار می گیرد، بی نیاز کند. از دیگر کاربردهای این سنسورها می توان به مصارف تجاری آن همچون استفاده در معادن و آزمایشگاه هایی که هر لحظه امکان نشت گازهای سمی وجود دارد، اشاره کرد.
تیموتی سواجر، از پژوهشگران موسسه MIT در این خصوص عنوان می کند می توان این سنسورها را بر روی کارت های مخصوصی که اندازه و وزن آن برابر با کارت های اعتباریست، تعبیه کرد و افراد می توانند با قرار دادن آن در لباس خود، هشدارهای ناشی از وجود گازهای سمی را در گوشی ها و یا سایر دستگاه های هوشمند خود دریافت کنند.
وی در ادامه عنوان می کند سنسوری که این تیم موفق به طراحی آن شده است در نوع خود به عنوان سبک ترین و کوچک ترین محصول موجود شناخته می شود و قرار است در آینده ای نزدیک، اپلیکیشنی ویژه برای آن طراحی شود که می تواند اطلاعات دقیق تری از میزان گازهای سمی در اختیار افراد قرار دهد.