زیردریایی های بدون سرنشین به نیروی دریایی ارتش آمریکا پیوستند

به گزارش پاپایا، زیردریایی های شناور در ابتدا توسط گروهی از دانشمندان به عنوان ابزاری کم هزینه و اتوماتیک برای انجام ماموریت های علمی طولانی مدت دریایی طراحی شد. ظاهر این دستگاه شبیه به موشک های کروز است و دماغه و باله های آن به حفظ تعادلش کمک می کنند.

این زیردریایی پس از ورود به دریا آب را وارد دماغه خود کرده و به این ترتیب به زیر آب می رود. انرژی این زیردریایی توسط یک باتری تامین می شود که قادر است به منظور تغییر مرکز گرانش خود، در قسمت های مختلف بدنه زیردریایی جابجا شود. پس از رسیدن به عمق 150 تا 180 متری دریا، آب از بدنه زیردریایی به بیرون هدایت می شود و در پی آن، بالا می آید. پس از رسیدن به سطح دریا، اطلاعات گردآوری شده توسط آن به ایستگاه مستقر روی ناوشکن منتقل شده و پس از دریافت دستورات جدید، دوباره به عمق دریا می رود.

کاربرد این وسیله، شناسایی زیردریایی های متخاصم است. این زیردریایی فاقد موتور است، در نتیجه قابل شناسایی نخواهد بود و به کمک سیستم صوتی انفعالی اش، می تواند در مجاورت زیردریایی های دشمن به جمع آوری اطلاعات بپردازد و پس از شناسایی موقعیت دشمن، به سطح آب آمده و به ناوشکن هشدار بدهد.

نیروی دریایی آمریکا در دوران جنگ سرد نیز از سیستمی مشابه، البته نه تا این حد پیشرفته، برای شناسایی زیردریایی های شوروی استفاده می کرد.
منبع: popularmechanics