اشتغال قرار است از فرانسه بیاید
شاید جدی‌ترین سخنان رئیس‌جمهور محترم پیرامون اشتغال جوانان به سفر ایشان به کشور فرانسه بازمی‌گردد. همانجا که جناب اولاند سرمست از سود سرشار قراردادهای منعقد‌شده با طرف ایرانی این جمله را بر زبان می‌آورند که «یکی از اهداف ما در ایجاد رابطه با ایران اشتغال جوانان ایرانی است» و جناب دکتر روحانی سراسر شور این جمله را روایت کردند.
فرانسه
اشتغال
ایران
به گزارش پاپایا؛ سعید حاجی‌پور طی یادداشتی در روزنامه وطن امروز نوشت:
شاید جدی‌ترین سخنان رئیس‌جمهور محترم پیرامون اشتغال جوانان به سفر ایشان به کشور فرانسه بازمی‌گردد. همانجا که جناب اولاند سرمست از سود سرشار قراردادهای منعقد‌شده با طرف ایرانی این جمله را بر زبان می‌آورند که «یکی از اهداف ما در ایجاد رابطه با ایران اشتغال جوانان ایرانی است» و جناب دکتر روحانی سراسر شور این جمله را روایت کردند. از آن روز بیش از 9 ماه می‌گذرد و خبری از دغدغه دولتمردان برای اشتغال نیست. آمارهای رسمی مرکز آمار ایران نشان می‌دهد نرخ بیکاری با روندی افزایشی از ابتدای فعالیت این دولت به 7/12 درصد در تابستان امسال رسیده است و دولت روحانی که در بسیاری از مسائل از جمله ارقام فساد رکورددار شده بود امروز رکورددار بیکاری در تاریخ انقلاب نیز هست. در چنین شرایطی و در سال پایانی دولت، مسؤولان بالاخره به یاد این معضل افتاده‌اند. اشتغال جوان ایرانی که به سبب اقدامات کنترل تورمی دولت اصلا اوضاع خوبی ندارد، حالا به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است. همین چند وقت پیش بود که هاشمی‌رفسنجانی در مصاحبه با یکی از روزنامه‌های حامی دولت از عدم توجه دولت به این امر انتقاد کرد. دیگر شخصیت‌های سیاسی طرفدار دولت نیز با عناوین مختلف این مشکل را به مسؤولان گوشزد کردند. حامیان سینه‌چاک دولت هم به این موضوع پی برده‌اند که اگر قرار است این دولت 4 سال دیگر بر مسند قدرت باشد، باید فکری اساسی برای بیکاری و اشتغال کرد یا حداقل در این مدت باقی مانده وانمود کرد دولت برای این موضوع طرح و برنامه‌ای در ذهن دارد. کاهش تورم به قیمت حاکم کردن رکود بر فضای اقتصاد و تولید مملکت- به تبع آن بیکاری جوانان- آنچنان معجزه‌ای نیست که بشود بدان افتخار کرد، چه؛ رشد اقتصادی ادعایی یقینا متأثر از افزایش میزان تولید و فروش نفت است لکن تغییر محسوسی در بهبود فضای کسب‌وکار مشاهده نمی‌شود. وعده‌های نافرجام برجام هم فشار روانی بیشتری را به جامعه تحمیل کرده است. آن هنگام که منتقدان دلسوزانه، دولت را از دادن وعده‌های خیال‌انگیز از گشایش‌ها و برکات واهی رفع تحریم‌ها بر حذر می‌داشتند و تأکید می‌کردند در صورت عدم تحقق این وعده‌ها، اثرات مخربی بر فضای روانی جامعه خواهد داشت، این جماعت، ترسو و بزدل نام گرفتند و به جهنم حواله شدند. به همه این شوک‌های روحی، شنیدن اخبار حقوق‌های نجومی دولتمردان، وام‌های کلان مسؤولان و تخلفات میلیاردی بانک‌ها را هم باید اضافه کرد که موجب ناامیدی از دولت تدبیر و امید شده است. حالا بعد از 3 سال و اندی که از دولت بی‌توجه به اشتغال و سرگرم کردن ملت به کنسرت‌بازی‌ها گذشته و فرصت طلایی از دست رفته است، جناب رئیس‌جمهور در سخنرانی خود سخن از اشتغال به میان می‌آورند، البته که جای تعجب نیست و این امر را می‌شود با نگاهی به تقویم دریافت. حالا باید گفت دستاورد آن سفرهای پرجوش و خروش که اهداف‌شان ایجاد اشتغال برای جوان ایرانی بود کجاست و چرا خبری از آن نیست؟ شاید ما درست متوجه قضایا نشده‌ایم و قرار است- همانطور که پیشنهاد واردات مدیر از خارج داده می‌شود- اشتغال را هم از خارج و بویژه از فرانسه وارد کنیم؟ اگر اینطور است، پس توصیه می‌کنیم بسیار مراقب باشید، چرا که قاچاقچیان فراوان و گمرکات ما بشدت بیمار هستند.
شاید جدی‌ترین سخنان رئیس‌جمهور محترم پیرامون اشتغال جوانان به سفر ایشان به کشور فرانسه بازمی‌گردد. همانجا که جناب اولاند سرمست از سود سرشار قراردادهای منعقد‌شده با طرف ایرانی این جمله را بر زبان می‌آورند که «یکی از اهداف ما در ایجاد رابطه با ایران اشتغال جوانان ایرانی است» و جناب دکتر روحانی سراسر شور این جمله را روایت کردند. از آن روز بیش از 9 ماه می‌گذرد و خبری از دغدغه دولتمردان برای اشتغال نیست. آمارهای رسمی مرکز آمار ایران نشان می‌دهد نرخ بیکاری با روندی افزایشی از ابتدای فعالیت این دولت به 7/12 درصد در تابستان امسال رسیده است و دولت روحانی که در بسیاری از مسائل از جمله ارقام فساد رکورددار شده بود امروز رکورددار بیکاری در تاریخ انقلاب نیز هست. در چنین شرایطی و در سال پایانی دولت، مسؤولان بالاخره به یاد این معضل افتاده‌اند. اشتغال جوان ایرانی که به سبب اقدامات کنترل تورمی دولت اصلا اوضاع خوبی ندارد، حالا به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است. همین چند وقت پیش بود که هاشمی‌رفسنجانی در مصاحبه با یکی از روزنامه‌های حامی دولت از عدم توجه دولت به این امر انتقاد کرد. دیگر شخصیت‌های سیاسی طرفدار دولت نیز با عناوین مختلف این مشکل را به مسؤولان گوشزد کردند. حامیان سینه‌چاک دولت هم به این موضوع پی برده‌اند که اگر قرار است این دولت 4 سال دیگر بر مسند قدرت باشد، باید فکری اساسی برای بیکاری و اشتغال کرد یا حداقل در این مدت باقی مانده وانمود کرد دولت برای این موضوع طرح و برنامه‌ای در ذهن دارد. کاهش تورم به قیمت حاکم کردن رکود بر فضای اقتصاد و تولید مملکت- به تبع آن بیکاری جوانان- آنچنان معجزه‌ای نیست که بشود بدان افتخار کرد، چه؛ رشد اقتصادی ادعایی یقینا متأثر از افزایش میزان تولید و فروش نفت است لکن تغییر محسوسی در بهبود فضای کسب‌وکار مشاهده نمی‌شود. وعده‌های نافرجام برجام هم فشار روانی بیشتری را به جامعه تحمیل کرده است. آن هنگام که منتقدان دلسوزانه، دولت را از دادن وعده‌های خیال‌انگیز از گشایش‌ها و برکات واهی رفع تحریم‌ها بر حذر می‌داشتند و تأکید می‌کردند در صورت عدم تحقق این وعده‌ها، اثرات مخربی بر فضای روانی جامعه خواهد داشت، این جماعت، ترسو و بزدل نام گرفتند و به جهنم حواله شدند. به همه این شوک‌های روحی، شنیدن اخبار حقوق‌های نجومی دولتمردان، وام‌های کلان مسؤولان و تخلفات میلیاردی بانک‌ها را هم باید اضافه کرد که موجب ناامیدی از دولت تدبیر و امید شده است. حالا بعد از 3 سال و اندی که از دولت بی‌توجه به اشتغال و سرگرم کردن ملت به کنسرت‌بازی‌ها گذشته و فرصت طلایی از دست رفته است، جناب رئیس‌جمهور در سخنرانی خود سخن از اشتغال به میان می‌آورند، البته که جای تعجب نیست و این امر را می‌شود با نگاهی به تقویم دریافت. حالا باید گفت دستاورد آن سفرهای پرجوش و خروش که اهداف‌شان ایجاد اشتغال برای جوان ایرانی بود کجاست و چرا خبری از آن نیست؟ شاید ما درست متوجه قضایا نشده‌ایم و قرار است- همانطور که پیشنهاد واردات مدیر از خارج داده می‌شود- اشتغال را هم از خارج و بویژه از فرانسه وارد کنیم؟ اگر اینطور است، پس توصیه می‌کنیم بسیار مراقب باشید، چرا که قاچاقچیان فراوان و گمرکات ما بشدت بیمار هستند.
کد مطلب: 426416
