اشتباه بزرگ در احتمال توقف گرمایش زمین در قرن گذشته
یک مطالعه جدید نشان داده است که توقف گرم شدن کره زمین در این قرن اصلا رخ نداده است. این مطالعه جدید شواهدی دارد که سو برداشت از آهسته شدن گرمایش جهانی در اقیانوس ها به دلیل خطا در تفسیر داده های دمایی بوده است و این مورد در صورت اثبات، یک اشتباه محاسباتی بزرگ محسوب می شود.
اشتباه توقف قرن
به گزارش پاپایا؛ به نقل از کلیک، پیش ازاین نیز یک تیم از دانشمندان اداره ملی اقیانوس شناسی و تغییرات جوی آمریکا(NOAA) در یک مقاله جنجالی در سال ۲۰۱۵ اعلام کرده بودند تغییرات در اندازه گیری ها به این معنی است که در مورد دمای اقیانوس ها بین سال‌های ۱۹۹۸ الی ۲۰۱۲ دچار خطا شده ایم.
علی رغم ارائه شواهد و بررسی توسط افراد دیگر، این مطالعه با طوفانی از مجادلات روبرو شد. آن‌ها همچنین فراخوانده شدند تا شواهد خود را ارائه داده و حتی متهم به دست‌کاری در داده ها شدند.
اکنون مطالعه پیشین توسط شواهد جدید در این تحقیق جدید پشتیبانی می شود. این تحقیق توسط دانشگاه برکلی کالیفرنیا انجام شده و از منابع داده های مستقل استفاده کرده است تا نشان دهد استنتاج NOAA صحیح بوده است.
این مطالعه تایید می کند که از سال ۱۹۹۸ به بعد هیچ کند شدنی در گرمایش جهانی رخ نداده است. زیک هاسفادر می گوید “نتایج ما به این معنی است که حق با NOAA بوده است.”
اما سوال این جاست مفهوم وقفه در گرمایش زمین از کجا ایجاد شد؟
این ایده پس از گردآوری داده ها در سال ۱۹۹۸ به بعد نشان می دادند افزایش دمای سطح اقیانوس ها کاهش یافته است. پس از آن تعداد زیادی انکار تغییرات آب و هوایی در راستای ادعای دانشمندان اعلام شد.
محققین NOAA مطرح کردند که کاهش سرعت گرمایش زمین به دلیل هیچ نیروی فیزیکی یا طبیعی در این سیاره رخ نداده است، بلکه در نتیجه سوگیری در اندازه گیری دمای آب بوده است.
این اتفاق به این دلیل است بیشتر مدت قرن ۲۰ام دانشمندان از سیستم های کشتی محور برای اندازه گیری دمای آب استفاده می کردند اما فناوری پیشرفت کرده و اعتماد بیشتری به شناورهای روی دریا شکل گرفت.
اما مساله اینجا بود که شناورها دمای کمتری نسبت به کشتی ها گزارش می دادند. این اتفاق به چند دلیل رخ داد اما علت اصلی آن این بود که نمونه آب گردآوری شده توسط کشتی می توانست سهوا توسط سیستم های کشتی همچون موتور و لوله ها گرم شود.
متاسفانه به دلیل این سوگیری سرمایی، تعداد داده های گرمایی جمع آوری شده توسط شناورها به میزان زیادی دمای کمتری از قبل را نشان دادند. اما این یک نقص در اندازه گیری بود نه وقفه ای در گرمایش زمین.
برای اثبات اینکه مطالعه سال ۲۰۱۵ صحیح بود یا خیر، هاسفارد و همکارانش نگاهی به داده های جهانی شناورها انداختند، اما از دو منبع دیگر نیز برای اندازه گیری های دمایی بهره بردند: ماهواره و ربات های شناور اقیانوسی.
برای خلاص شدن از سوگیری، محققین هر سری گردآوری داده را به تنهایی بررسی کردند. هاسفادر می گوید “تنها بخش کوچکی از داده های اندازه گیری دمای اقیانوس که توسط گروه نظارت آب و هوایی استفاده شده است و آن‌ها در تلاشند داده های ابزارهای مختلف را با هم ترکیب کنند که منجر به قضاوت در مورد وزن یکی نسبت به دیگری می شود. بنابراین گفتیم چه می شود اگر ثبت دما تنها توسط شناورها و یا تنها از طریق ماهواره و یا ربات های شناور باشد؟ بنابراین هیج ابزار ترکیب و تطبیقی وجود ندارد.”
زمانی که آن‌ها نتایج را مقایسه کردند با یافته های NOAA در سال ۲۰۱۵ همخوانی داشته و نشان می داد که اقیانوس ها در واقع بدون وقفه به گرم شدن ادامه داده و ۰٫۱۲ درجه سلسیوس به ازای هر دهه گرم شده اند. همان‌طور که هاسفادر اشاره می‌کند، ثبت دمای سال های ۲۰۱۴،۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ توقف گرمایش زمین را منتفی می‌کند.
علی رغم ارائه شواهد و بررسی توسط افراد دیگر، این مطالعه با طوفانی از مجادلات روبرو شد. آن‌ها همچنین فراخوانده شدند تا شواهد خود را ارائه داده و حتی متهم به دست‌کاری در داده ها شدند.
اکنون مطالعه پیشین توسط شواهد جدید در این تحقیق جدید پشتیبانی می شود. این تحقیق توسط دانشگاه برکلی کالیفرنیا انجام شده و از منابع داده های مستقل استفاده کرده است تا نشان دهد استنتاج NOAA صحیح بوده است.
این مطالعه تایید می کند که از سال ۱۹۹۸ به بعد هیچ کند شدنی در گرمایش جهانی رخ نداده است. زیک هاسفادر می گوید “نتایج ما به این معنی است که حق با NOAA بوده است.”
اما سوال این جاست مفهوم وقفه در گرمایش زمین از کجا ایجاد شد؟
این ایده پس از گردآوری داده ها در سال ۱۹۹۸ به بعد نشان می دادند افزایش دمای سطح اقیانوس ها کاهش یافته است. پس از آن تعداد زیادی انکار تغییرات آب و هوایی در راستای ادعای دانشمندان اعلام شد.
محققین NOAA مطرح کردند که کاهش سرعت گرمایش زمین به دلیل هیچ نیروی فیزیکی یا طبیعی در این سیاره رخ نداده است، بلکه در نتیجه سوگیری در اندازه گیری دمای آب بوده است.
این اتفاق به این دلیل است بیشتر مدت قرن ۲۰ام دانشمندان از سیستم های کشتی محور برای اندازه گیری دمای آب استفاده می کردند اما فناوری پیشرفت کرده و اعتماد بیشتری به شناورهای روی دریا شکل گرفت.
اما مساله اینجا بود که شناورها دمای کمتری نسبت به کشتی ها گزارش می دادند. این اتفاق به چند دلیل رخ داد اما علت اصلی آن این بود که نمونه آب گردآوری شده توسط کشتی می توانست سهوا توسط سیستم های کشتی همچون موتور و لوله ها گرم شود.
متاسفانه به دلیل این سوگیری سرمایی، تعداد داده های گرمایی جمع آوری شده توسط شناورها به میزان زیادی دمای کمتری از قبل را نشان دادند. اما این یک نقص در اندازه گیری بود نه وقفه ای در گرمایش زمین.
برای اثبات اینکه مطالعه سال ۲۰۱۵ صحیح بود یا خیر، هاسفارد و همکارانش نگاهی به داده های جهانی شناورها انداختند، اما از دو منبع دیگر نیز برای اندازه گیری های دمایی بهره بردند: ماهواره و ربات های شناور اقیانوسی.
برای خلاص شدن از سوگیری، محققین هر سری گردآوری داده را به تنهایی بررسی کردند. هاسفادر می گوید “تنها بخش کوچکی از داده های اندازه گیری دمای اقیانوس که توسط گروه نظارت آب و هوایی استفاده شده است و آن‌ها در تلاشند داده های ابزارهای مختلف را با هم ترکیب کنند که منجر به قضاوت در مورد وزن یکی نسبت به دیگری می شود. بنابراین گفتیم چه می شود اگر ثبت دما تنها توسط شناورها و یا تنها از طریق ماهواره و یا ربات های شناور باشد؟ بنابراین هیج ابزار ترکیب و تطبیقی وجود ندارد.”
زمانی که آن‌ها نتایج را مقایسه کردند با یافته های NOAA در سال ۲۰۱۵ همخوانی داشته و نشان می داد که اقیانوس ها در واقع بدون وقفه به گرم شدن ادامه داده و ۰٫۱۲ درجه سلسیوس به ازای هر دهه گرم شده اند. همان‌طور که هاسفادر اشاره می‌کند، ثبت دمای سال های ۲۰۱۴،۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ توقف گرمایش زمین را منتفی می‌کند.
کد مطلب: 427050
