ابزار تزریق آرامش خداوند «زن» است

مرضیه شکوری
زنان محوریت و ستون تربیتی و محل آرامش بخشی به خانواده و اعضای آن هستند، موجودی که خداوند در ذاتش، مدیریت بشر را لحاظ نموده است و خواستار تعمیم بخشی این مدیریت در جامعه است.
اینجاست که زن در محور آفرینش دارای جایگاه کلیدی، اصلی و بی بدیل می شود. گاهی همسر، گاهی مادر، گاهی دختر و گاهی در مناسب اجتماعی دارای مقام و مرتبت است. حالا این زن می‌خواهد کار ویژه‌های نقش‌هایش را با تمام سختی‌هایشان نشان دهد. بنابراین، اولین سوال ذهنش این است؛ چطور باشد بهتر است؟ این سوالی می شود که با نگاه دیگران، ثانیه‌های قضاوت شروع و با بود و نبود انصاف، ادامه پیدا خواهد کرد.
چطور باشد بهتر است؟
شاید اگر به خود باشد او بخواهد تنها و تنها نقش مادری خود را از بین تمام نقش‌هایش گلچین کند و فارغ از نگاه‌های دیگران، به دوست داشتنی‌های خود بیندیشد. به اینکه چه مادری باشد چگونه تربیت کند و چگونه دغدغه های مادرانه اش را مدیریت کند.
گاهی هم او می خواهد همسری باشد که همه به او بگویند چه کردی که همسرت عاشقت است؟؟؟
در این بین طیفی از زنان هم هستند که علی رغم داشتن احساس مادری و عشق همسری، در گیر و دار تحولات زندگی به نقش‌های اجتماعی‌شان پناه برده و در هجوم ناملایمات زندگی شخصیشان را پشت تعهدات اجتماعی خود پنهان کرده اند.
بله، دقیقاً آنچه در ذهن شماست نمایان می شود زنی بدون پبش فرض های زنانگی و مادری بدون عواطف مادری و این آغاز قصه تلخ جابه جایی نقش هاست.
اولین نتیجه این نگاه، ضعف تربیتی، تضعیف جایگاه عاطفی و محوری زن در خانه و به طریق اولی در جامعه، تضعیف روحیه مردانگی مردان و پدران در خانه و پس از آن بیرون از خانه، بلاتکلیفی فرزندان در حریم خانواده و در مرحله بعد وادادگی فردی و اجتماعی آن خواهد بود که تازه تمام اینها ذره ای از نتایج این نگاه بیمار خواهد بود .
زن را ترجمه کنیم!!!!
اولین مترجم واژه زن و موجودی به نام زن، خداوند بوده است که جامع ترین تعریف را بیان نموده و زن را اینگونه به مردان معرفی می کند :" وَ مِن‌ْ ءَایَـَتِه‌ِی‌َّ أَن‌ْ خَلَق‌َ لَکُم مِّن‌ْ أَنفُسِکُم‌ْ أَزْوَ َجًا لِّتَسْکُنُوَّاْ إِلَیْهَا [1]
"از نشانه‌های او این است که از خودتان برای شما همسرانی آفرید تابه وسیله آن‌ها آرام گیرید."
ابزار تزریق آرامش خداوند، زن است، خدا زن را مصداق که نه، بلکه عین آرامش تعریف می‌کند و انتظار دارد همه به این معنا برسند؛ جالب این است که خدا اصرار دارد به مخاطب آیات بفهماند که این زن از جنس خود شماست و با شما تفاوتی ندارد.
با عین خود چگونه برخورد خواهید کرد؟
وقتی نگاه ما به مخلوقات خدا نگاهی فارغ از خود ما باشد به اینجا می رسیم که برای رشد، نیازمند تزدیکترین راه هستیم و شاید زن بودن میان بر ترین راه عالم باشد، راهی که علی رغم سختی هایش ولی خدا آن را مسیر سکینه و آرامش انسانها قرار داده است، مسیر ی که در عین آرامش، پا در کفش تربیت بشر نموده است و اساساً متانت او انسان ها را در برابر تربیتش متین و تابع می کند این می شود که برخی می گویند: نمیدانم چه شد که تابعش شدم.
ادامه دارد...
[1] . سوره روم‌21
انتهای پیام/