به مناسبت سالروز بازگشت یوسفیان زمان به ایران؛
فرزندان خصال خویشتن، مردانى از قبیله عشق و ایمان/آزادگان، تندیس های زنده از استقامت و پایمردی یک ملت
آزادگان تندیس های زنده ای از استقامت و پایمردی یک ملت و مردانى از قبیله عشق و ایمان هستند که با قدرت ایمان و اراده های پولادین قلب جهانیان را به اسارت گرفتند.
فرزندان خصال خویشتن، مردانى از قبیله عشق و ایمان/آزادگان، تندیس های زنده از استقامت و پایمردی یک ملت
به گزارش پاپایا، برای بسیاری از ملت ایران 26مرداد یادآور خاطراتی تلخ و شیرین بسیاری است چرا که درست 27 سال پیش در چنین روزی برگ زرین دیگر از تقویم پر افتخار انقلاب اسلامی ایران ورق خورد تا با رویداد بزرگ، یوم اللّه دیگر در تاریخ این ملت غیور متولّد شود.
یک سال پس از پایان جنگ تحمیلی و پذیرش قطعنامه 598شورای امنیت سازمان ملل متحد توسط ایران، زمزمه ای شیرین در کوچه های شهر پیچید، زمزمه ای که خیلی زود تبدیل به خبری تاریخی شد تاجایی که وقتی مادران و همسران چشم انتظار به هم میرسیدند با شادی فریاد میزندند.
آری زمان بازگشت اسیران دوران مقاومت و از خودگذشتگی به خاک پاک میهن رسیده بود زمان آن رسیده بود تا ایران اسلامى سراسر شور شوق شود و خانواده های رزمندگان در بند با اشتیاق چشم انتظار لحظه دیدار و آزادی فرزندانشان باشند تا فرزندان میهن پس از تحمل سالهاى اسارت در اردوگاههاى عراق، به آغوش خانوادههاى خود بازگردند.
ثانیه های انتظار برای دل های منتظر به کندی می گذشت موجهای خروشان دریا خجل از دیدن امواج پرخروش ملتی بود که از هر شهر و روستا میهن به استقبال پرستوهای مهاجری آمده بودند که در طول سال های سخت هجران، جسمی دربند شیطان زمانه اسیر و بال و پری زخمی از شکنجه های کفر داشتند، اما هیچ گاه روح و اندیشه بلندشان تسخیر یاوه گویی ها و شکنجه های دیوان زمانه نشد و با قلب هایی پولادین روحی سرشار از نور معنویت دشمنان خود را به اسارت گرفته بودند.
سرانجام روز موعود فرا رسید و در تاریخ 26مرداد 1369و پرستوهای مهاجر با پروازی غرور آفرین آمدند همان گونه که رفته بودند؛ دلیر و مقاوم، نستوه و استوار، امیدوار و دلاور پای بر خاک میهن گذاشتند و با همان صلابت همیشگی و ایمان راسخ از چند نقطه مرزى کشور با تشریفات ویژه و استقبال اواج خروشان ملت وارد کشور شدند و بوی اسپند و دود، بوی عطر خاطرات، و بوی مهربانی و انتظار، فضای دل ها منتظران را سرشار از شور و شعف کرد.
هیچ کس نمیداند اولین بار چه کسی این نام را فریاد زد اما فریاد آزادگان آمدند خیلی زود در شهر پیچید تا در میان عطر صلوات اولین گامهای لرزان آزادگان بر خاک ایران گذاشته شود، نخستین واکنش فرزندان پاک میهن، بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود و پس از آن زیارت مرقد مطهر پیر مرادشان حضرت امام خمینى(ره) و همچنین بیعت با مقام معظم رهبری که جانشین بر حق امام بود.
آمدند تا 26 مرداد هر سال برای ما نسل سوم و چهارم انقلاب، یاد آور روز بازگشایی قفس پرستوهای مهاجر میهن باشد، روزی برای شادمانی شهر و مردم، روز شادباش و تبریک، روز وصل و دیدار با آزادگانی که برای آزادی ما سالهای بسیار زیر شکنجه و عذاب در اردوگاه های خوفناک رژیم بعث عراق بودند و حتی یک لحظه از آرمان های والای انقلاب اسلامی دور نشدند تا اینک به ما درس آزادگی و عدم سازش دهند.
آزادگان در کلام معمار کبیر انقلاب: قلم، ناتوان از وصف آزادگان
ما را چه رسد که با این قلمهای شکسته و بیانهای نارسا در وصف اسرا که سلامت خویش را از دست دادهاند، مطلبی بنویسیم یا سخنی بگویم. زبان و بیان، عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای اعلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نمودهاند. در اقدام شریف... اسیرانی که در زندانهای مخوف دشمن، شجاعانه بر سر دشمنان بشریت فریاد میکشند، چگونه میتوان سخن گفت.
مقام معظم رهبری در تجلیل مقام اسیران جنگ تحمیلی می فرماید: شما آبرومند و پیروز و سربلند برگشتید
اینکه ما به اسرایمان، آزادگان میگوییم، بیوجه نیست. شما که برگشتید، آبرومند و سربلند برگشتید. دین و اعتقاد و دلبستگیتان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید.
پیش دشمن، آبروی ملت را حفظ نمودید و ملت را سرشکسته نکردید. اینها خیلی ارزش دارد. امروز هم که برگشتید، بحمداللّه پیروز برگشتهاید.
شما آزادگان و عزیزان زندانی و دربند ما و نیز ملت ایران، حجت را بر مسئولان و ما تمام کردید.
هیچکس در نظام جمهوری اسلامی، با داشتن چنین ذخیرههای ارزشمندی مثل شماها و مثل بقیه آحاد ملت در مقابل دشمنان، یک لحظه احساس ضعف نخواهد کرد.
شما عزیزان مثل گذشته به خدا توکل کنید. با خدا ارتباطتان را حفظ کنید. دستاورد دوران اسارت را مثل ذخیره ارزشمندی برای خودتان نگه دارید.
انتهای پیام/
یک سال پس از پایان جنگ تحمیلی و پذیرش قطعنامه 598شورای امنیت سازمان ملل متحد توسط ایران، زمزمه ای شیرین در کوچه های شهر پیچید، زمزمه ای که خیلی زود تبدیل به خبری تاریخی شد تاجایی که وقتی مادران و همسران چشم انتظار به هم میرسیدند با شادی فریاد میزندند.
آری زمان بازگشت اسیران دوران مقاومت و از خودگذشتگی به خاک پاک میهن رسیده بود زمان آن رسیده بود تا ایران اسلامى سراسر شور شوق شود و خانواده های رزمندگان در بند با اشتیاق چشم انتظار لحظه دیدار و آزادی فرزندانشان باشند تا فرزندان میهن پس از تحمل سالهاى اسارت در اردوگاههاى عراق، به آغوش خانوادههاى خود بازگردند.
ثانیه های انتظار برای دل های منتظر به کندی می گذشت موجهای خروشان دریا خجل از دیدن امواج پرخروش ملتی بود که از هر شهر و روستا میهن به استقبال پرستوهای مهاجری آمده بودند که در طول سال های سخت هجران، جسمی دربند شیطان زمانه اسیر و بال و پری زخمی از شکنجه های کفر داشتند، اما هیچ گاه روح و اندیشه بلندشان تسخیر یاوه گویی ها و شکنجه های دیوان زمانه نشد و با قلب هایی پولادین روحی سرشار از نور معنویت دشمنان خود را به اسارت گرفته بودند.
سرانجام روز موعود فرا رسید و در تاریخ 26مرداد 1369و پرستوهای مهاجر با پروازی غرور آفرین آمدند همان گونه که رفته بودند؛ دلیر و مقاوم، نستوه و استوار، امیدوار و دلاور پای بر خاک میهن گذاشتند و با همان صلابت همیشگی و ایمان راسخ از چند نقطه مرزى کشور با تشریفات ویژه و استقبال اواج خروشان ملت وارد کشور شدند و بوی اسپند و دود، بوی عطر خاطرات، و بوی مهربانی و انتظار، فضای دل ها منتظران را سرشار از شور و شعف کرد.
هیچ کس نمیداند اولین بار چه کسی این نام را فریاد زد اما فریاد آزادگان آمدند خیلی زود در شهر پیچید تا در میان عطر صلوات اولین گامهای لرزان آزادگان بر خاک ایران گذاشته شود، نخستین واکنش فرزندان پاک میهن، بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود و پس از آن زیارت مرقد مطهر پیر مرادشان حضرت امام خمینى(ره) و همچنین بیعت با مقام معظم رهبری که جانشین بر حق امام بود.
آمدند تا 26 مرداد هر سال برای ما نسل سوم و چهارم انقلاب، یاد آور روز بازگشایی قفس پرستوهای مهاجر میهن باشد، روزی برای شادمانی شهر و مردم، روز شادباش و تبریک، روز وصل و دیدار با آزادگانی که برای آزادی ما سالهای بسیار زیر شکنجه و عذاب در اردوگاه های خوفناک رژیم بعث عراق بودند و حتی یک لحظه از آرمان های والای انقلاب اسلامی دور نشدند تا اینک به ما درس آزادگی و عدم سازش دهند.
آزادگان در کلام معمار کبیر انقلاب: قلم، ناتوان از وصف آزادگان
ما را چه رسد که با این قلمهای شکسته و بیانهای نارسا در وصف اسرا که سلامت خویش را از دست دادهاند، مطلبی بنویسیم یا سخنی بگویم. زبان و بیان، عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای اعلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نمودهاند. در اقدام شریف... اسیرانی که در زندانهای مخوف دشمن، شجاعانه بر سر دشمنان بشریت فریاد میکشند، چگونه میتوان سخن گفت.
مقام معظم رهبری در تجلیل مقام اسیران جنگ تحمیلی می فرماید: شما آبرومند و پیروز و سربلند برگشتید
اینکه ما به اسرایمان، آزادگان میگوییم، بیوجه نیست. شما که برگشتید، آبرومند و سربلند برگشتید. دین و اعتقاد و دلبستگیتان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید.
پیش دشمن، آبروی ملت را حفظ نمودید و ملت را سرشکسته نکردید. اینها خیلی ارزش دارد. امروز هم که برگشتید، بحمداللّه پیروز برگشتهاید.
شما آزادگان و عزیزان زندانی و دربند ما و نیز ملت ایران، حجت را بر مسئولان و ما تمام کردید.
هیچکس در نظام جمهوری اسلامی، با داشتن چنین ذخیرههای ارزشمندی مثل شماها و مثل بقیه آحاد ملت در مقابل دشمنان، یک لحظه احساس ضعف نخواهد کرد.
شما عزیزان مثل گذشته به خدا توکل کنید. با خدا ارتباطتان را حفظ کنید. دستاورد دوران اسارت را مثل ذخیره ارزشمندی برای خودتان نگه دارید.
انتهای پیام/
کد مطلب: 428457
