به گزارش
پاپایا؛ به نقل از
عصرهامون، این روزها به اصطلاح کلانشهر زاهدان جولانگاه متکدیان، معتادان و زبالهگردهایی است که بدون هیچ نگرانی چهره شهر را خدشهدار کردهاند.
این طرف کودکی متضرعانه درخواست مبلغی یا خرید گل میکند، آن طرف مردی تا کمر سر در سطل زباله دارد، کمی آنسو تر معتادی با کولهباری از زبالههای بازیافتی رو به سوی حاشیه شهر میرود قطعا دیدن هر یک از این منظرهها ذهن افراد را بهم میریزد.
اما چه کسی مسؤول این شرایط اسفناک است؟ چه نهادی مسؤول جمعآوری و ساماندهی این وضعیت است؟ با نگاهی به قانون ساماندهی متکدیان، مصوبه شورای عالی اداری مورخ 87/2/15 ارگانهای بسیاری را دخیل این امر میبینیم، نهادهایی چون فرمانداری، دادگستری استان، نیروی انتظامی، بهزیستی، کمیته امداد، اداره کار و امور اجتماعی و شهرداری وظیفهدار ساماندهی شرایط کنونی شهر زاهدان هستند اما آنچه شهروندان ناظر آنند بیانگر اهمالگری اکثر این نهادها است که عملا از مسؤولیت خویش شانه خالی کردهاند.
با گشتی در کوچه پس کوچههای شهر زاهدان که نه! حتی در خیابانهای اصلی شهر شاهد متکدیان و ولگردان حرفهای، افراد بی سرپرست و مجهولالهویه، افراد گمشده؛ درمانده و متواری، افراد معلول و ناتوان(اعم از جسمی و ذهنی)، افراد نیازمند غیرحرفهای و اتباع بیگانه و معتادین هستیم.
چه باید کرد؟ آیا ساماندهی این شرایط و ایجاد بستری ناامن برای این افراد امری محال است؟ آیا نهادهای نامبرده دخیل در این امر توان لازم را برای حل این موضوع و خواسته بحق مردم را ندارند یا ترجیحشان بستن چشم و انکار واقیعت است؟
از آنجا که قصد و نیت و شعار مدیران محترم این نهادها تنها خدمت صادقانه است لذا در خوش بینانهترین شکل ممکن دلیل این شرایط را عدم آگاهی از قانون تلقی کرده در این گزارش به یادآوری وظایف بسنده میکنیم و اشارهای به کم کاری و بیکاری هیچ نهادی در این موضوع نخواهیم کرد.
در ابتدا باید در شهرهای بالای 500 هزار نفر جمعیت شهرداری اقدام به برپایی اردوگاه کند و با نظر فرمانداری مسؤولیت این اردوگاه مشخص شود و سپس همه نهادهای یاد شده موظفند نمایندگان تام الاختیار خود را در این اردوگاه مستقر کنند.
حال که پایگاهی برای ساماندهی و اسکان موقت مهیا شد طبق ماده سه قانون، شهرداری موظف است، نسبت به جمعآوری و تحویل افراد موضوع این مصوبه به مجتمع اردوگاهی اقدام کرده و در این بخش نیروی انتظامی نیز باید با شهرداری همکاریهای لازم را به عمل آورد.
اکنون باید افراد موضوع مصوبه که توسط شهرداری و نیروی انتظامی جمعآوری شدهاند توسط مسؤول اردوگاه گروهبندی شوند، در خوشبینانهترین حالت تمام نهادهای نام برده شده نمایندگان تامالاختیار خود را در این اردوگاه مستقر کردهاند، اینجا است که در مادههای قانون به صراحت وظایف نهادها مشخص شده است.
سازمان بهزیستی موظف است سه گروه: کودکان بی سرپرست زیر 18 سال، افراد ناتوان و معلول و سالمندان نیازمند را تحویل گرفته و در اماکن مناسب نگهداری و تحت آموزش قرار دهد.
همچنین پوششهای حمایتی لازم را تا ایجاد شرایط و زمینه مناسب برای بازگشت به زندگی عادی ایجاد کند.
کمیته امداد هم وظیفه دارد پوشش حمایتی و هدایتی لازم را برای افراد نیازمند، گمشده متواری و درمانده برقرار کند و شرایط و زمینه بازگشت آنان به زندگی عادی را فراهم کنند.
اداره کار و امور اجتماعی موظف است افراد مستعد و دارای توان کار موضوع این مصوبه را که از طرف مجتمع اردوگاهی و یا کمیته امداد، بهزیستی و سازمان زندانها و اقدامات تأمینی معرفی میشوند، به طور رایگان تحت پوشش آموزشهای فنی و حرفهای مناسب قرار دهد و برای تأمین اشتغال متکدیان که دورههای مربوط را طی کردهاند، برنامهریزیهای اجرایی لازم را از طریق مراکز کاریابی و صندوق فرصتهای شغلی به عمل آورد.
دادگستری استان باید در صورت لزوم نسبت به صدور رای قضایی برای این افراد اقدام کند و در صورتی که افراد موضوع این مصوبه پس از انجام آنچه تاکنون گفته شد مجددا اقدام به تکدی کردند به عنوان متهم اقدام به صدور رای قضایی و تعیین تکلیف آنان کنند.
معتادین جمعآوری شده تحویل ستاد مبارزه با مواد مخدر برای اعزام به اردوگاه ترک اعتیاد اجباری برای بازپروری میشوند و اتباع خارجی هم سرنوشت معلومی دارند.
حال سوال افکار عمومی این است با وجود قانونی چنین واضح چرا شهرمان اینگونه اسیر زشتیها است؟ چرا باید شبهای زیبای شهرمان به زشتی حاصل از اهمال مسؤولان بدل شود؟ چرا متکدیان و سودجویان اینگونه احساس امنیت میکنند؟
همانطور که قبلا هم اشاره شد این گزارش تنها تلنگری است کوچک به آنهایی که چشم خود را به واقعیت بسته است و آغازی است بر مطالبهگری جمعی از افکار عمومی.
امیدواریم مسؤولان در این زمینه به وظیفه قانونی خود عمل کنند چراکه این شرایط لایق مردم صبور زاهدان نیست.
انتهای پیام/