مسئولان وارد نکنند یا ما خارجی نخریم!

به گزارش پاپایا، به نقل از باشگاه خبرنگاران پویا؛ مدیر خانه عکاسان انقلاب اسلامی ایران در روز 12 فروردین ماه  سالروز پیروزی جمهوری اسلامی ایران یادداشتی در مورد شعار سال نوشت. در این یادداشت  به موضوع «شعار سال» و نکات پیرامون آن به خصوص سخنرانی رهبر انقلاب در 1 فروردین ماه 1396 در حرم مطهر رضوی اشاره شده است. «سید احسان باقری» در این یادداشت نوشته است: میتوانیم تقصیر را به گردن دیگران انداخته و خود را به دلایل مختلف توجیه کنیم. مثلا بگوییم که فرمودهاند:  بایستی به‌صورت یک حرام شرعی و قانونی شناخته بشود و این یعنی هنوز به صورت حرام شرعی و قانونی شناخته نشده است!!
در ادامه متن کامل یادداشت را می‌خوانید.
امسال سال دومی است که رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، اقتصاد مقاومتی را عنوان سال معرفی می کنند و از سال 89 و هم زمان با اوج گرفتن مجدد تحریم ها در این زمینه به کرات سخن گفته و آن را تبیین کرده‌اند.
تا اینکه در آخرین فرمایشات خود در روز اول فروردین 1396 در حرم مطهر رضوی صریح ترین موضع خود را درباره یکی از مهم ترین مصادیق آن یعنی واردات کالای خارجی مطرح کردند:
"من قبلاً هم این را گفته‌ام، تذکّر داده‌ام، الان هم مجدّداً عرض می‌کنم. واردات کالاهایی که در داخل به‌قدر کافی تولید میشود، بایستی به‌صورت یک حرام شرعی و قانونی شناخته بشود؛ آنچه در داخل تولید می‌شود، از خارج وارد نشود. اینکه ما نگاه کنیم ببینیم کالاهای مصرفی ما، از خوراک گرفته تا پوشاک، تا وسایل منزل، تا کیف و کفش بعضی از بانوان، تا وسایل مدرسه و دفتر و قلم و امثال اینها از خارج بیاید، این مایه‌ی‌ شرمندگی است! 1/01/96"
از آن به بعد انواع تحلیل‌ها و گمانه زنی‌ها و فرافکنی‌ها در این زمینه در شبکه‌های اجتماعی آغاز شد که شاید مهم‌ترین آن این جمله باشد: از قدیم گفته‌اند وقتی استاد درسی را دوباره تکرار می‌کند یعنی مردود شدی !!!و آن را به دولت فرافکنی کردند.
پرواضح است که نگارنده قصد دفاع از دولت را ندارد و خطاهای دولت‌ها در این زمینه مشخص است، لکن حقیقت تلخی وجود دارد و آن اینکه اکثر ما مردود این فرموده رهبر فرزانه انقلابیم!
تفاوت دین اسلام با بقیه ادیان این است که اسلام دین تعریض است و بقیه ادیان، تصریح. ادیان قبل از اسلام همگی با وضوح و صراحت حقانیت خود را به اثبات رسانده و کوچکترین مثال آن این است که معجزات پیامبران قبل، از جنس مشاهده و یقین عینی ( مثل شق القمر و ید بیضا و عصای مبدل به اژدها و...) بوده و اسلام تنها دینی است که معجزه اش یک کتاب است و در اکثر بزنگاه‌های اثبات حقانیتش و مصادیق حقانیت خویش، با گذاشتن راه فراری برای عدم یقین، راه را برای تردید و انکار باز گذاشته است! 
یکی از علما دلیل آن را پیامبر اسلام معرفی می‌کردند که به خاطر رحمت للعالمین بودن خویش چنین راهی را در پیش گرفتند تا هیچ کس با یقین عینی به خطا نرود و همین راه را برای بخشایش هموار کند. از منظر دیگر نیز می‌توان تکامل و پیچیده‌تر شدن ذهن و فرآیندهای ذهنی انسان از جمله تفکر را دلیلی برای اشاره فهمی دانست.
اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی به حرام شرعی دانستن اشاره می‌کنند اما آن را به عنوان حکم اعلام نمی‌کنند شاید بتواند از این منظر نگریسته شود.
نکته جالب توجه دیگر تدریجی بودن منع ایشان از خرید کالاهای خارجی است! اگر به سخنان ایشان از سال 89 تا آخرین فرمایشاتشان در اولین روز سال 96 دقت کنیم در خواهیم یافت که ایشان با یک شیب ملایم ذهن جامعه را به این سمت سوق داده و زمینه را برای تحریم آن آماده کرده‌اند. و این امر را در تحریم تدریجی شراب توسط قرآن شاهد هستیم که به گفته مفسران قرآن کریم به دلیل عجین بودن عرب جاهلی با شرابخواری، چنین اتفاقی افتاده است.
ایشان نیز با توجه به فرهنگ عجین شده تمایل به استفاده از کالاهای خارجی و برند پرستی!، بعد از تلاش چند ساله برای ایجاد آمادگی ذهنی مردم و مسئولان در این زمینه، کار را به یک قدمی پله آخر رسانده‌اند.
اما تکلیف ما چیست؟
می توانیم تقصیر را به گردن دیگران انداخته و خود را به دلایل مختلف توجیه کنیم. مثلا بگوییم که فرموده اند:  بایستی به‌صورت یک حرام شرعی و قانونی شناخته بشود و این یعنی هنوز به صورت حرام شرعی و قانونی شناخته نشده است!!
یا بگوییم مسئولین وارد نکنند تا ما هم نخریم و مسوولین هم بگویند مردم نخرند تا ما مجبور شویم وارد نکنیم! 
یا تولید کنندگان داخلی آن را دستمایه سوء استفاده از این فرمایش حکیمانه قرارداده و با تولید کالاهای کم کیفیت، صرفا جیب خود را پر کرده و در عمل ناکارآمدی این مهم را در اذهان جامعه جا بیندازند.
اما مثل همیشه بهترین راه این است که از خود شروع کنیم! اگر مسئولیم و وارد کننده، تا حد امکان جلوی واردات کالاهای مصرفی به خصوص کالاهای وارداتی خوراکی را بگیریم. اگر مصرف کننده ایم با درک مفهوم این نهیِ شیرین، با تمام وجود آن را عملی کنیم و اگر تولید کننده داخلی هستیم، کمر همت ببندیم تا نام و آوازه کالای ایرانی را نه در ایران که در جهان برافرازیم. این تنها راه مردود نشدن است.
انتهای پیام/